Communicatie is de basis

Communicatiecursussen

Communicatie is wezenlijk voor je relatie met je kind. Je wilt dat je kind goed leert spreken. En je wilt ook vanaf het begin met je kind kunnen communiceren. Dat kan heel goed met mimiek en gebaren. Daarom kan het, zeker voor dove, doofblinde en ernstig slechthorende kinderen, handig en zinvol zijn om gebaren(taal) te leren, ook als je kind later een CI (zie CI keuzehulp kinderen) krijgt.

Zo krijgt je kind een tweetalige opvoeding en alle mogelijkheden om met de omgeving te leren communiceren. Soms kiest een kind op latere leeftijd ervoor om alleen gebarentaal te gebruiken en soms kiest het voor alleen gesproken taal. Vaak ook laten tweetalig opgevoede kinderen hun communicatiekeuze afhangen van hun gesprekspartner.

Voor communicatietraining kun je ook terecht bij de diensten vroegbehandeling. Zij bieden Nederlandse Gebarentaal (NGT: een taal met een eigen grammatica), Nederlands ondersteund met Gebaren (NmG: gesproken Nederlands met gelijktijdig gebruik van gebaren, die dan de volgorde van de gesproken taal volgen) en NmG plus (NmG met meer kenmerken van de Nederlandse Gebarentaal).

Met doofblinde kinderen kun je tactiele gebaren leren: de gebaren worden dan in de hand van het kind gemaakt.
Je gezinsbegeleidingsdienst / dienst vroegbehandeling moet je doorverwijzen naar een andere dienst als zij zelf niet het aanbod hebben dat jij en je kind nodig hebben. De communicatiecursus voor je kind en de naasten van je kind (ouders, broertjes, zusjes, buren, grootouders enzovoort) wordt zonder eigen risico door je zorgverzekeraar vergoed, totdat je kind 18 is.

Dove, doofblinde en slechthorende kinderen hebben ook recht op een tolk: maak er gebruik van! Zie Tolkkeuzehulp.

Extra informatie & tips

‘Door mijn opleiding voor leidster in een kinderdagverblijf wist ik al dat een kind eerst één taal moet beheersen, voor hij een andere taal goed kan leren. Dat hebben ze ons bij de gezinsbegeleiding ook nog een keer uitgelegd. Gebarentaal is op het ogenblik de enige taal die mijn dochter helemaal kan begrijpen. Natuurlijk is het voor ons niet makkelijk om die gebaren onder de knie te krijgen, maar als het voor haar het beste is, dan heb je toch geen keus? Zij kan zich toch niet aan ons aanpassen? We hopen dat zij in aanmerking komt voor een cochleair implantaat. Dan gaan we natuurlijk ook echt met gesproken taal aan de gang. Maar hoe dat zal gaan, weten we allemaal nog niet. Nu doen we wat nu het beste is. En als je ziet hoe enthousiast ze op onze gebaren reageert! We kennen nog niet veel gebaren, maar we doen ook ons best met ons gezicht en met lichaamstaal uit te drukken wat we willen zeggen, en wat we voelen.’

(Over communicatie met dove en ernstig slechthorende kinderen met of zonder CI, FODOK 2005)

Zie ook: